ZDALNE NAUCZANIE 4 C.D.

Tematyka kompleksowa dla 5 – latków „Motyle” Pani Danuta Pikulska
14.04 – 17.04.2020 roku
„Wiosenne powroty”

1. Poznajemy budowę ptaka
– „Co słychać panie Bocianie?” – słuchanie opowiadania M. Strękowskiej – Zaremby „Ptaki”.
Wzbogacanie wiadomości na temat ptaków, rozbudzanie zainteresowań przyrodniczych.
Książka (s.56-57)
Dzieci przyglądają się ilustracjom w książce, słuchają opowiadania czytanego przez rodzica.

Zadzwoniła babcia, ta, która mieszka pod miastem, na wsi, i powiedziała, że upiekła ulubione ciasteczka Ady. – Przyjedziecie do nas? – zapytała.
– No pewnie! – zapewniła Ada i dotąd namawiała rodziców, aż się zgodzili na wspólny wyjazd.
– Gdzie ciasteczka? – zapytała, gdy tylko zobaczyła babcię.
Olek nie był smakoszem ciasteczek, za to lubił towarzystwo dziadka. Odnalazł go w sadzie obok domu. Dziadek obserwował niebo przez lornetkę. Olek zadarł głowę. W oddali zobaczył jakieś drobne punkciki.
– Bociany wracają. Co za widok!- dziadek uśmiechnął się promiennie.
– Naprawdę?! Jeszcze je widać?! – pytał zdyszany.
Trzeba wam wiedzieć, że lornetki przybliżają i powiększają obraz, więc widok był niezwykły. Olek tak bardzo zagapił się w niebo, że nawet nie zauważył Ady, która przybiegła za nim z własną malutką lornetką. Patrzył na szybujące po niebie bociany. Widział ich rozłożone skrzydła, długie, wyciągnięte szyje, czerwone dzioby, a gdy poprawił ostrość, zobaczył nawet pojedyncze pióra w ogonach. Ptaki prawie nie poruszały skrzydłami, a jednak sunęły po niebie jak papierowe samoloty albo małe szybowce niesione wiatrem.
– Też chciałbym tak latać. Szkoda, że nie mam skrzydeł – westchnął.
Dziadek się uśmiechnął. – Ptaki mogą latać nie tylko dzięki skrzydłom. Ich waga też jest ważna. Są lżejsze niż my, bo mają lekkie dzioby i nieduże głowy. No i nie posiadają zębów, żeby mniej ważyć.
Na niebie było tłoczno jak na autostradzie. Nie tylko bociany wracały do domu na wiosnę. Leciały szpaki, pliszki i zięby. Jedne zawzięcie trzepotały skrzydełkami, inne machały nimi od czasu do czasu.
– Mógłbym na nie patrzeć bez końca. Żałuję, że tak późno poświęciłem się obserwowaniu przyrody. Wierzcie mi, że jest to wyjątkowa przyjemność
– mówił dziadek. – Nawet nie wiecie, co wyprawiają zwierzęta, gdy sądzą, że ich nikt nie widzi. Takich zabaw, psot i tańców nigdzie indziej nie zobaczycie.
Olka najbardziej zainteresowały zwierzęce psoty. – Pokażesz nam te psoty? – spytał.
– Oczywiście, wybierzemy się do lasu jutro z samego rana. Babcia pomoże nam przygotować kanapki i termos z ciepłą herbatą, zabierzemy też mapę terenu i to, co najważniejsze do obserwatorów przyrody.. – Dziadek spojrzał pytająco na wnuki.
– Ciasteczka! – wykrzyknęła Ada.
Olek popatrzył na siostrę z politowaniem. – Lornetki – poprawił ją.
Ich głosy wywabiły z domu tatę. Spojrzał na niebo na szybujące ptaki westchnął, podobnie jak wcześnie Olek: – Chciałbym latać jak ptaki.
– Lepiej nie. Musiałbyś wyrwać wszystkie zęby, a i tak byłbyś za ciężki – mądrze zauważył Olek.
– Głowę też masz za dużą – dodała Ada.
– Nie mówiąc o braku skrzydeł – dorzucił rozbawiony dziadek.

Rozmowa na temat wysłuchanego opowiadania i ilustracji w książce.
Odpowiadają na pytania:
– Co robią ptaki wiosną?
– Kto to jest ornitolog?
– Dlaczego ptaki umieją latać, a ludzie nie potrafią?

Natura wyposażyła organizm ptaka w cechy, które umożliwiają mu latanie, np. kości ptaka są zupełnie inne niż kości innych zwierząt. Są dużo lżejsze, gdyż znajduje się między nimi wiele pustych przestrzeni. Ptaki nie mają zębów, co także zmniejsza ich ciężar ciała. Pokryte są piórami, które spełniają wiele funkcji. Ptak ma skrzydła, które wykorzystuje do radzenia sobie z oporem powietrza.

Wykonanie ćwiczeń str. 42-43.

– Przeczytanie przez rodzica nazw części ciała bociana, które wskazują dzieci.
– Dorysowanie trawy i żabki pod bocianem.
– Rysowanie szlaczka na dole strony po śladzie i samodzielnie.
– Po obejrzeniu obrazków s.43, odpowiedzenie na pytanie – Co robią bociany?

Ptaki różnią się zewnętrzna wielkością, ubarwieniem, kończynami, ogonami i dziobami. Najmniejszym ptakiem na świecie jest koliber, a największym – struś afrykański. Najbardziej kolorowymi ptakami w Polsce są m.in. kraska, bażant, wilga dzięcioł, szczygieł, sójka. Najdłuższy dziób ma pelikan australijski. Dzioby ptaków są dostosowane do rodzaju spożywanego pokarmu. Dziób wszystkożercy szpaka czy wrony jest niezbyt duży , ostry na końcu i przeważnie czarny. Dziób ziarnożerny, np. wróbla jest krótki i szeroki. Służy do rozłupywania twardych nasion. Dziób owadożercy, np. jaskółki, jest podobny do dzioba ziarnożerny. Dzięki niemu ptak może łapać niewielkie owady. Dziób ptaków drapieżnych, np. orła jest masywny i mocno zagięty. Umożliwia schwytanie zdobyczy. Dziób ptaków, które kują w drewnie, jest średniego rozmiaru, ale na końcu bardzo ostry. Musi bowiem przekuć korę drzewa. Bocian zaś ma długi dziób, bo poluje na zwierzęta, które zamieszkują podmokłe łąki.

Załączniki na dole strony – zdjęcia 1-6.

Wskazywanie różnic w budowie ciała ptaków, ze szczególnym zwróceniem uwagi na ptasie dzioby.
Różne rodzaje ptasich dziobów

Załączniki na dole strony – zdjęcia 7-8.

Bociany są gatunkiem chronionym w Polsce. Wracają z ciepłych krajów w marcu lub w kwietniu. Zamieszkują tereny, na których znajduje się dużo pól, lasów, łąk. Po przylocie biorą się natychmiast za przebudowę starego gniazda lub budują nowe. Najczęściej robią to w pobliżu siedzib ludzkich, np. dachach, słupach, budynkach gospodarczych. Znoszą materiał, układają gałązki i pilnują, aby gniazda nie zajął inny bocian. Kiedy gniazdo jest gotowe, samica składa jaja. Wysiaduje je na zmianę z samcem. Kiedy jeden ptak jest w gnieździe, drugi zajmuje się zdobywaniem pożywienia. Bociany jedzą wyłącznie zwierzęta, np. pasikoniki, dżdżownice, ślimaki, gryzonie, małe ryby, węże, krety, łasice, gronostaje, młode zające i pisklęta ptaków. Żaby wcale nie są ich ulubionym pokarmem.

2. „ Bocian” – zajęcie plastyczne.
Potrzebujemy: talerzyk papierowy , nożyczki, farba czerwona i czarna, klej, 2 plastikowe noże, plastikowa łyżka , kawałek czerwonego papieru, taśma klejąca, kredka czarna lub gotowe oczy.
Wykonać wg wzoru. Miłej zabawy.

Załączniki na dole strony – zdjęcia 9-10.

3. „Ptasie gniazda”
Oglądanie zdjęć przedstawiających lecące ptaki sznurem, kluczem i gromadą. Ptaki lecące.

Załączniki na dole strony – zdjęcia 11-18.

Ptaki lecące kluczem, np. żurawie, gęsi, mniej się męczą niż podczas samodzielnego lotu. Wykorzystują wiry powietrza i odpowiednio do nich poruszają skrzydłami. Ptaki lecące z przodu najbardziej się męczą, więc zmieniają się na swoich pozycjach.

Wykonanie ćwiczeń s.44-46.
– Rysuj po śladach (zmieniając kolor kredki) od zdjęcia ptaka do jego gniazda.
– Połącz fragmenty zdjęć z odpowiednim miejscem na zdjęciu (s.45).
– Jak ptak budował gniazdo? (s.44)
– Rysowanie po śladach rysunków jaskółek – każdy rysunek kredką w innym kolorze. Przeliczanie jaskółek (s.46).

4. „Ptaki” – lepienie z plasteliny.
Potrzebujemy: plastelinę, kolorowe piórka, kolorowy papier, nożyczki
Dzieci lepią z plasteliny sylwetkę dowolnego ptaka. Ozdabiają go kolorowymi piórkami, wycinają z kartki dowolną figurę na podstawkę dla ptaka. Umieszczają na niej swojego ptaka.

Wykonanie ćwiczeń na s. 47,48,49.
– Otaczanie pętlami ptaków – bociany, jaskółki i skowronki. Przeliczanie ptaków w pętlach, porównywanie ich liczby s.47.
– Nazywanie ptaków na dole strony i naklejanie zdjęc ptaków wg podanego wzoru(rytmu) s.47-48.
– Rysowanie linii po śladach różnymi kolorami oraz rysowanie drogi po środku ścieżki s.48-49.
– Rysowanie drogi Olka i dziadka do obserwowanego gniazda ptaka s.49.

5. „Album ptaków” – zajęcie plastyczne.
Zachęcam dzieci, aby razem z rodzicami stworzyli album z ptakami.
Ze starych, niepotrzebnych książek, gazet itp. wycinamy ptaki i naklejamy je na kartki papieru tworząc album. Bardzo dobrze byłoby podpisać każdego ptaka.
Życzę miłej zabawy.