ZDALNE NAUCZANIE 5 C.D.

Tematyka zajęć kompleksowych dla 5 latków – „Motyle” 20.04– 24.04.2020
Pani Danuta Pikulska
Wiosna na wsi

1. „Zwierzęta z wiejskiego podwórka i ich dzieci”.
Słuchanie opowiadania M. Strękowskiej – „Kaczęta, prosięta… konięta?”
Książka s. 62-63
Dzieci przyglądają się ilustracjom w książce i słuchają opowiadania.

Olek, Ada i dziadkowie odwiedzili ciocię Anielę. Ciocia mieszka na wsi, daleko od miasta. Ma tam własne gospodarstwo. Olek był kiedyś u cioci i zaprzyjaźnił się ze źrebakiem. Nie mógł się doczekać, kiedy zobaczy go ponownie. Ada jechała tam po raz pierwszy. Cieszyła się, że będzie mogła głaskać i karmić zwierzęta, które hoduje ciocia. Kiedy tylko stanęła na podwórku, wykrzyknęła:
– Mogę pogłaskać owieczkę?
Ciocia zatrzymała ją w ostatniej chwili. – Lepiej nie, bo baran z twardymi rogami, nie lubi głaskania.
Ada zrobiła krok w tył, ale po chwili biegła przez podwórko.
– Olek! –Ciocia ma łabędzie! – piszczała zachwycona.
– Oj, Ado, Ado, to nie łabędzie! To gęsi!
Olek aż za brzuch się złapał. Gęsi rozbiegły się w cztery strony świata, za to gąsior wyciągnął długą szyję, zasyczał groźnie i złapał dziobem za sznurowadło u buta Ady.
– Ty łobuzie, nie strasz mi gości – skarciła go ciocia. Wzięła Adę za rękę. – Chodźmy do kurnika. Zobaczysz kury i malutkie kurczęta. Jest też gęś z gąsiętami i kaczka z kaczętami. Będziesz mogła je głaskać, bez problemów.
Olek skrzywił się. Wolałby od razu pobiec do źrebaka. Dziadek musiał się tego domyśleć, bo powiedział:
– Ada pójdzie z ciocią, babcia odpocznie po podróży, a my zajrzymy do stajni. Do koni i źrebaków. Kiedy po godzinie wszyscy wrócili do domu, dzieci zasypały babcie opowieściami o swoich przygodach.
– Źrebak się do mnie uśmiechnął! Poznał mnie! Pokazał wszystkie zęby w uśmiechu i zawołał „I-haa!”. To na pewno znaczyło „dzień dobry”! – mówił Olek.
– A mnie pocałowało prosię – chwaliła się Ada.
Ciocia potwierdziła. Gdy Ada pogłaskała wszystkie dwadzieścia kurcząt, dziesięć gąsiąt i pięć kacząt, poszły do chlewni. „tutaj są świnie z prosiętami”, uprzedziła ją ciocia. wzięła jedno różowe prosie na ręce i podsunęła Adzie do pogłaskania. Prosie, niewiele myśląc, trąciło Adę noskiem w policzek i chrząknęło. Ada była zachwycona. Potem odwiedziła owce z owieczkami i barankami. Nie odważyła się jednak na ich pogłaskanie, chociaż ciocia zapewniała, że owcze dzieci, nawet te z małymi różkami, nie są groźne. Później, już razem z dziadkiem i Olkiem, poszli do obory, do krów i cieląt. Co się tam wydarzyło, tego dzieci nie opowiadały. Zdradzę wam w tajemnicy, że jedna z krów pacnęła Adę ogonem w nos.
– Nic nie mówicie o krowach? – zdziwiła się babcia.
– Bo krowie ogony brzydko pachną – wyjaśniła Ada, krzywiąc się przy tym okropnie. – A wiesz, czego się dziś nauczyłam? – pospiesznie zmieniła temat. – Posłuchaj: dziecko kury to kurczątko, gęsi – gąsiątko, kaczki – kaczątko, świnki – prosiątko, konia – koniątko, a krowy – krowiątko – wyliczyła Ada.
Ciekawe, dlaczego ciocia, dziadkowie i Olek śmiali się długo i głośno.
Rozmowa na temat wysłuchanego opowiadania i obejrzanym obrazkom.

Wykonanie ćwiczeń s.64 -65
– Łączenie zdjęć mam ptaków hodowanych na wsi z obrazkiem ich dzieci.
– Słuchanie zdań na temat zwierząt i wpisanie – x do odpowiedniej rubryki z napisem „tak” lub „nie”.
– Dokończ rysować świnki i kurki wg wzoru i pokoloruj je. s.64-65
– Łączenie dorosłych zwierząt z wiejskiego podwórka z ich dziećmi zmieniając kredki. Nazwij zwierzęta dorosłe i ich dzieci.

2. „Co nam dają zwierzęta – rozmowa inspirowana wierszem E.Stadtmuller „Śniadanie”.
Jedźmy na wieś – daję słowo,
że tam można podjeść zdrowo.
Już od rana białą rzeką
wyśmienite płynie mleko.
Płynie do nas wprost od krowy,
serek z niego będzie zdrowy.
Kura chwali się od rana:
– Zniosłam jajko, proszę pana!
Proszę spojrzeć – to nie bajka.
Wprost od kury są te jajka!
Jeszcze tylko kromka chleba
i do szczęścia nic nie trzeba.

Rozmowa na temat wiersza.
– Dlaczego autor zachęca nas do wyjazdu na wieś?
– Czym chwaliła się kura?
– Jakie jeszcze inne zwierzęta można spotkać na wiejskim podwórku?
• Określanie znaczenia zwierząt dla człowieka

Zdjęcia zwierząt w załączniku na dole strony.

– Jak myślicie , po co ludzie hodują zwierzęta (np. kury, krowy, indyki, gęsi, kaczki , konie)?
– Co możemy zrobić z mleka?

Wykonanie ćwiczeń s.66

– Rysuj po śladach (zmieniając kredki) od zwierząt do produktów, które dzięki nim otrzymujemy. Nazwij zwierzęta i produkty. Pokoloruj zwierzęta.
– Obejrzyj obrazki i powiedz, jakie czynności wykonuje się na wsi. Nazwij narzędzia używane do pracy w ogrodzie. s.67.

3. W wiejskiej zagrodzie – zajęcia matematyczne inspirowane wierszem W. Chotomskiej.
Słuchanie wiersza W. Chotomskiej – „Kaczki siedmioraczki”
Były sobie kaczki, kaczki przedszkolaczki.
Pierwsza zobaczyła na krzaczkach ślimaki.
Weszła między krzaczki- i szukajcie kaczki.
Druga chciała złowić na wędkę szczupaczka.
Chlupnęło! Plusnęło!- i gdzie jest ta kaczka?
Trzecia kaczka wiozła na taczce kabaczki.
Kabaczki – bęc! – z taczki- i nie widać kaczki.
Teraz głośno kwaczą kaczki przedszkolaczki:
– Ten, kto nas odnalazł, dostanie buziaczki!

Rozmowa na temat wysłuchanego wiersza. Zachęcam do wycięcia sylwet kaczek i wspólnej zabawy – odnajdywanie ukrytych kaczek
– Gdzie schowała się pierwsza kaczka?
– Co chciała zrobić druga kaczka?
– Co wiozła na taczce trzecia kaczka?
Przeliczanie kaczek liczebnikami porządkowymi (pierwsza, druga, trzecia, itd.)

Wykonanie ćwiczeń s. 68,69.
– Posłuchajcie wiersza. Odszukajcie wymienione zwierzęta na ilustracji. Czy wszystkie zwierzęta odnalazłeś? Pokoloruj obrazek.
– Dokończ rysowanie owieczek wg wzoru i pokoloruj je.
– Rysuj drogi owieczek do zagrody zmieniając kolor kredki. Która owieczka twoim zdaniem ma najbliżej, a która najdalej do zagrody?

4. „Łaciata krówka” – zajęcia artystyczno- techniczne.
„Krowie przysmaki” – rozmowa na temat ulubionego pokarmu krowy
Zdjęcia krów ras: czarno-białej, czerwono-białej, czerwonej, simentalskiej.

Zdjęcia krów w załączniku na dole strony.

Obecnie w Polsce hoduje się kilka ras krów. Do najbardziej rozpowszechnionych ras należą: rasa czarno-biała, rasa czerwono-biała, rasa czerwona i rasa simentalska. Osobniki rasy simentalskiej żyją bardzo długo i są odporne na różne choroby. Rasa ta występuje jednak rzadko. Najwięcej jest krów rasy czarno – białej, chociaż jako pierwsza pojawiła się w naszym kraju krowa rasy czerwonej. Krowy najbardziej lubią jeść zielone, świeże rośliny. Wiedzą, które są najlepsze. Po jedzeniu odpoczywają, a potem przeżuwają to, co zjadły. Kładą się wtedy na trawie.

– Wykonanie papierowej krówki
Potrzebujemy: karty pracy z elementami krowy, nożyczki, klej.
Dzieci wycinają elementy krowy, składają zaginając w miejscach zaznaczonych szarą linią.
Przyklejają ogon we właściwym miejscu i naklejają naklejki – łaty w kolorze czarnym w wybranych przez siebie miejscach. Nadają imiona swoim krowom.

Załączniki do zadania nr 2:

Załączniki do zadania nr 4: