ZDALNE NAUCZANIE 9 C.D.

Tematyka kompleksowa dla 5 – latków „Motyle”
18.05-22.05.2020
„Łąka w maju”

1. „Na łące w maju” – wycieczka na łąkę, połączona z zabawami badawczymi.
• Obserwowanie kwiatów na łące. Rozpoznawanie i nazywanie znanych dzieciom gatunków. Dzieci spacerują i obserwują przez lupy i szkła powiększające rosnące na niej kwiaty. Nazywają znane gatunki roślin wspólnie z rodzicem (np. stokrotka, koniczyna, groszek winny, pierwiosnek lekarski, niezapominajka). Wąchają je i opisują wygląd kwiatka.

Załączniki:

• Poszukiwanie ziół na łące.
Dzieci szukają ziół na łące (babka lancetowa, dziurawiec zwyczajny, rumianek, mniszek lekarski) i zbierają okazy do zielnika, który mogą wykonać wspólnie po powrocie do domu.
Babka lancetowa ma bardzo cenne liście. Można je zasuszyć lub stosować świeże, zaraz po zerwaniu. Liście ucina się przy ogonku, tuż nad ziemią. Można je przykładać na oparzenia, stłuczenia lub trudno gojące się rany. Najlepszym okresem na zbiory babki lancetowej jest okres jej kwitnienia czyli od maja do sierpnia.

Załącznik:

Dziurawiec pospolity nazywany również zielem świętego Jana. Ma bardzo szerokie zastosowanie. Poprawia samopoczucie i działa przeciwbólowo. Ścina się górne części rośliny, wiąże w pęczki i suszy w ciepłym, przewiewnym, ale ciemnym miejscu. Zbiera się go od połowy czerwca.

Załącznik:

Rumianek jest bardzo popularnym ziołem, często stosowanym w leczeniu dzieci, np. wtedy, gdy boli gardło, bolą dziąsła lub gdy została podrażniona skóra. Koszyczki rumianku zbiera się od maja do sierpnia. Suszy się je rozłożone w cieniu.

Załącznik:

Mniszek pospolity pomaga np. gdy boli nas brzuch lub gdy nie mamy apetytu. Młode liście zbiera się na wiosnę. Można z nich zrobić sałatkę lub dodawać do innych sałatek.

Załącznik:

• Obserwowanie życia zwierząt na łące.
• Obserwowanie zwierząt, które żyją na łące (np. żaba, mrówka, biedronka, motyl, pająk).

Załącznik:

• Obserwacja łąki w maju – rozmowa na temat obrazka. Porównywanie wyglądu łąki przedstawionej na obrazku (książka s. 76 – 77) z wyglądem łąki, na której były z rodzicem.
• Omówienie budowy kwiatu na podstawie mniszka pospolitego – (żywy kwiat) i obrazek w ćwiczeniu s. 29.
– Posłuchaj nazw części mniszka pospolitego zwanego dmuchawcem, wskaz te części na obrazku. i połącz napis z częścią rośliny.
– Pokoloruj obrazek.
– Rodzic czyta wyrazy na s. 28, a dzieci odszukują te wyrazy obok w tabeli i je kolorują.
– Rysuj po śladzie drogę motyla do stokrotki.
– Rysuj po śladzie nie odrywając kredki od kartki – ślimaki.

2. „Wiosenna łąka” – praca plastyczna na podstawie wycieczki na łąkę, obserwacji ilustracji w książce.
– Pracę wykonujemy dowolna techniką. Rozwijanie u dzieci wyobraźni twórczej i spostrzegawczości.
• Praca z ćwiczeniem s. 30 – 31.
– Powiedzcie, co dzieje się na łące.
– Policzcie i zaznaczcie pod obrazkiem, ile jest dziewczynek, ilu chłopców, ile jest piłek, koców, latawców, motyli, ślimaków, bocianów, żabek, lup (zaznaczamy kreskami lub kropkami).

3. „Kolorowa łąka” – słuchanie wiersza B. Formy – „Łąka”.
Powiał letni wietrzyk,
łąka zapachniała,
świeżą koniczyną
pokryła się cała.
Brzęczą głośno pszczoły,
pracują wytrwale.
Zapylają kwiaty,
nie nudzą się wcale.
Słońce ciepłe blaski
na ziemię wysyła.
Mienią się w nich skrzydła
pięknego motyla.

• Rozmowa na temat wiersza
– Jak wygląda łąka?
– Co robiły pszczoły na łące?
– O czym marzyła osoba z wiersza?
– Co można robić na łące?
• Określanie kolorów na łące. Utrwalanie barw ciepłych i zimnych.
Dzieci przypominają sobie, jakich kolorów było na łące najwięcej.
– Do jakich barw można zaliczyć kolory, które widzieliście na łące, do ciepłych czy zimnych?
– Dlaczego łąka ma więcej kolorów ciepłych?
• Wykonanie ćwiczenia s. 32.
– Za pomocą farby lub kredki zmieszaj kolory i zobaczysz co otrzymasz.
– Pokoloruj rysunek kwiatów używając tylko kredki żółtej i niebieskiej. Do pomalowania liści użyj zmieszania kredek.
• Wykonanie ćwiczenia s. 33.
– Pokoloruj rysunek zgodnie z kolorem kropek.
– Powtórzcie tekst pod obrazkiem razem z rodzicem.

4. „Małe owady i duże owady” – słuchanie opowiadania M. Strękowskiej – Zaremby -„Barwy ochronne”.
Książka s. 74-77.
Dzieci słuchają opowiadania i przyglądają się ilustracjom w książce.
Mała zielona żabka siedziała na skraju wiosennej łąki i z zachwytem przyglądała się bajecznie kolorowym motylkom, które z trudem można było odróżnić od kwiatów rosnących w zielonej trawie.
-Jakie one, piękne, kolorowe, cudne! – wzdychała raz po raz.
Postanowiła podejść bliżej, żeby się nacieszyć widokiem motyli. Zanim weszła w trawę rozejrzała się trwożnie. Jak wszystkie żaby bała się długonogiego bociana, który na pewno chciałby ją zjeść. Nigdzie nie zobaczyła ani czerwonych nóg, ani czerwonego dzioba, ani białych skrzydeł. Śmiało więc ruszyła przez łąkę, aż doszła między barwne kwiaty i równie barwne motyle. Zadarła zielony łepek, żeby się im przypatrzeć. Iskierki słonecznego światła tańczyły na płatkach kwiatów i na skrzydełkach motyli. To był przepiękny widok. Wtem na łąkę padł cień. Jeden, drugi, dziesiąty. „Bociany!” – przestraszyła się żabka. Zadarła zieloną głowę jeszcze wyżej i odetchnęła z ulgą. Ptaki, które przyleciały nad łąkę , miały czarne pióra i były mniejsze od bocianów. Żabka mogła nadal mogła podziwiać kolorowe motyle.
Ale gdzie one się podziały? Przed chwilą fruwały przed zielonym nosem żabki, a teraz zniknęły. Jak to możliwe?
– Uważaj, nadepniesz na mnie. Co tu robisz? – spytał zielony pasikonik.
– Przepraszam. Szukam motyli – wyjaśniła żabka. – Dlaczego ukryłeś się pod liściem? Czy w pobliżu jest bocian? – zaniepokoiła się.
– Bociana na szczęście nie widziałem, za to widzę mnóstwo motyli. Udają kwiaty, żeby zmylić ptaki, które na nie polują.
– Naprawdę? – żabka nie mogła się nadziwić.
Rzeczywiście, pośród kwitnących kwiatów siedziały kolorowe motylki. były tak barwne jak kwiatki, więc trudno je było zauważyć. Gdy tylko czarne ptaki odleciały, motyle poderwały się do lotu. Ich skrzydła znów migotały w słońcu najpiękniejszymi barwami.
– Są kolorowe jak kwiaty, żeby oszukać tych którzy na nie polują – zrozumiała żabka – Też chciałabym być taka kolorowa.- westchnęła z rozmarzeniem.
– Lepiej nie. Motyle mają swoje barwy ochronne, a ty i ja swoje. Chodźmy tam, gdzie jest bardziej zielono, tam będzie bezpieczniej..
– Naprawdę? – żabka nie mogła uwierzyć, że jest zielona bez powodu. Dopiero, gdy zielony pasikonik usiadł między zielonymi źdźbłami trawy i całkiem przepadł żabce z oczu uwierzył, że sama też może się ukryć przed wzrokiem bociana.
– Teraz żaden bocian mnie nie zauważy – szepnęła wskakując w gęstą trawę.
– Nie zobaczy, chociaż na twoim miejscu nie bałbym się bociana aż tak bardzo.. On woli myszy, dżdżownice, ryby, i niestety pasikoniki. Żaby nie bardzo mu smakują.
– Naprawdę? – żabka aż otworzyła zielony pyszczek. Była malutka, więc to naturalne, że wciąż się dziwiła.

• Rozmowa na temat wysłuchanego opowiadania.
– Wymienianie nazwy kwiatów i zwierząt, które występują na łące.
– Dlaczego motyle są kolorowe, a żaby i pasikoniki zielone?
– Jakie znacie jeszcze inne zwierzęta, które zmieniają swój wygląd zewnętrzny (barwy) dostosowany (dostosowane) do środowiska, w którym żyją?
• Utrwalenie pojęcia – owady.
• Owady to najliczniejsza grupa zwierząt. Bardzo różnią się od siebie wyglądem i wielkością, ale mają także cechy wspólne. Prawie wszystkie posiadają dwie pary skrzydeł. Jedynym wyjątkiem jest mucha, która ma jedna parę skrzydeł. Owady odgrywają w przyrodzie istotną rolę. Zapylają rośliny, oczyszczają glebę z różnych martwych organizmów, produkują np. miód. Wśród owadów są także szkodniki, które niszczą lasy, uprawy, zapasy zgromadzone przez ludzi. Często są też nosicielami różnych chorób.
• Dostrzeganie symetrii.
Wykorzystanie lusterka w poszukiwaniu symetrii.
Dowolny obrazek owada – kładziemy lusterko w połowie owada (wzdłuż odwłoka owada), aby zobaczyć w nim drugą połowę owada (można zasłonić drugą połowę owada kartką).
• Wykonanie ćwiczeń s. 34 – 37.
– Pokoloruj rysunek i opowiedz o nim.
– Rysuj po śladach drogę biedronki.
– Nazwij kwiaty przedstawione na zdjęciach, a następnie naklej w pustych polach zdjęcia kwiatów wg podanego wzoru z poprzedniej strony.
– Obejrzyj dokładnie obrazki i zaznacz na dolnym obrazku sześć różnic między nimi.
– Nazwij zwierzęta narysowane na klockach. Odszukaj wśród naklejek ich zdjęcia i naklej po prawej stronie na klockach w takim samym kształcie jaki mają klocki z obrazkami.
– Rysuj po śladach motyli i dżdżownic zmieniając kolor kredek.
– Uzupełnij pętle odpowiednimi obrazkami zwierząt, roślin (naklejki) tak, aby w każdej pętli było ich po sześć.

5. „Kolorowy most” – zabawy badawcze inspirowane wierszem I.R. Salach „Tęcza”.
Tęcza ma siedem kolorów,
kolorów siedem ma.
Wymienił je Karolek,
wymienię je i ja.
Kolor Fioletowy
pierwszy przyszedł mi do głowy.
Granatowy kolor ciemny
dla oka jest przyjemny.
Za nim będzie błękit jak niebo.
Potem zieleń traw.
Nie pytaj mnie, dlaczego.
Barwa żółta jak słoneczko
i pomarańczowa,
na końcu czerwona – i tęcza gotowa.

• Rozmowa na temat wiersza.
– Ile kolorów ma tęcza?
– Jak powstaje tęcza?
– Jaki kształt ma tęcza?

Załącznik:

Tęcza to zjawisko optyczne i meteorologiczne. Powstaje na niebie wtedy, gdy pada deszcz i świeci słońce. Dzieje się tak dlatego, że promienie słońca, kierując się w stronę ziemi, napotykają na swojej drodze krople wody. Przechodzą przez nie, w wyniku czego białe światło słoneczne zmienia się w wielobarwne widmo. Tworzy się na niebie kolorowy most.

• Poszukiwanie kolorów tęczy. Utrwalenie barw podstawowych i barw pochodnych.
Potrzebujemy: 3 koła wycięte z bibuły, w kolorach podstawowych: żółtym, czerwonym i niebieskim.
Dzieci nakładają je na siebie. Obserwują pod światło powstałe kolory pochodne i nazywają je: fioletowy, zielony, pomarańczowy.
• Przeprowadzenie doświadczeń „Czarujemy tęczę”.
Potrzebujemy: paski krepiny w kolorach tęczy, płyta CD, biała kartka, klej, naczynie wypełnione niewielką ilością wody, Małe i większe lusterko, latarka, szklanka.
– Zanurzamy lusterko w płaskim naczyniu z wodą, tak aby było ono z jednej strony oparte o ścianę naczynia. Na zanurzoną powierzchnię lusterka kierują światło latarki. Przed lusterkiem trzymają białą kartkę tak, aby padało na nią odbite światło. Obserwują, jaki będzie efekt, wyciągają wnioski.
– Biorą do ręki płytę CD i ustawiają ją tak, aby odbiło się od niej światło słoneczne. Obserwują, jaki będzie miało ono kolor, wyciągają wnioski.
– Przyklejają na kartce kolorowe paski krepiny tak, aby powstała tęcza. Zwracają uwagę na kolejność kolorów.
– Wkładają do szklanki małe lusterko, ustawiając je tak, aby z jednej strony było oparte o dno, a z drugiej strony – o ściankę (musi być pochylone). wypełniają szklankę wodą do ¾ pojemności i ustawiają ją tak, aby promienie słońca padały bezpośrednio na powierzchnię lustra.(Jeśli nie ma słońca, można użyć latarki). Obserwują kolory odbijanego światła (najprawdopodobniej pokaże się ono na suficie).
• Wykonaj ćwiczenia s. 38 – 41.
– Posłuchaj zagadek i narysuj obok w ramce rozwiązanie zagadek.
– Dokończ rysować biedronki i pokoloruj je.
– Odszukaj ukryte biedronki i je policz. Pokoloruj biedronki, a potem cały rysunek.
– Pokoloruj rysunki motyli, które tworzą pary z podanymi obrazkami.
– Dokończ kolorową tęczę.
– Rysuj po śladzie trawę i kwiaty.